Vakantie met Mr Ashton
Door: Maltanurse
Blijf op de hoogte en volg Hilde
06 December 2015 | Malta, Sliema
Dit budgetvriendelijk hotel (38 euro voor een kamer met zeezicht en ontbijt voor 2 personen) is een “bargain” Ik kijk uit naar het weerzien van Mr Ashton (sinds 1/8 ,na 15 jaar samen te zijn, “my husband”) Sindsdien noemen we elkaar al grappend Mr en Mrs Ashton. Ik besluit weer de “highlights” van het eiland te laten zien. Sliema, waar we verblijven is, is een goede uitvalsbasis om het eiland te verkennen. Het is vlakbij Valletta waar zich de centrale busterminal bevindt. We bezoeken Valletta, Sliema, Marsaxxlok, Rabat, Mdina, de Mostadome en “my hometown Bugibba”
We ontdekken in Valletta dat je gratis de bibliotheek mag bezoeken (ik zou naar de Lonely Planet moeten schrijven) De bibliotheek is vanbuiten een heel mooi gebouw maar wat je vanbinnen ziet is ongelofelijk: het zou zo een scène kunnen zijn uit een Harry Potterfilm. Hele oude boeken in prachtige houten rekken tot aan het plafond waarvan de bovenste rij met houten ladders te bereiken zijn. Het oudste boek/document dateert van de 12de eeuw.
We bezoeken ook de neolithische Hagar Qim Tempels die 500 jaar ouder zijn dan de Pyramides in Egypte. Over deze prachtige site is een enorme constructie gebouwd die de site moet beschermen tegen de elementen. De constructie is bijna even indrukwekkend als de tempels zelf.
Trots leidt ik Mr Ashton rond in “my hometown”; mijn appartement, en op de dijk waar ik zoveel heb gewandeld. Hoe perceptie kan verschillen wordt pijnlijk duidelijk wanneer Mr Ashton beweert dat Bugibba een marginaal stadje is. Mr Ashton is nl opgegroeid in een kuststadje vlakbij Bristol waar hij als jong ventje de benen nam om in hippe stad Bristol te gaan wonen. Hij maakt dan ook de vergelijking met zijn “hometown” die inderdaad marginaal is.
Op vrijdag zijn we uitgenodigd op een traditionele “coffee morning” in de kliniek. Een “coffee morning” wordt rond Kerstmis gehouden om geld in te zamelen. Er zingt een man (erg vals) kerstliederen en de vrouwelijke en Maltese vorm van Jamie Oliver legt enthousiast een gerecht uit. Ik vraag waar het over gaat want de uitleg is in het Maltees. Ze legt de gezonde versie van gehaktbrood uit.
Ik heb toestemming om Mr Ashton en mijn klasgenoot rond te leiden in de toch wel indrukwekkende kliniek.
We kopen een paar zelfgemaakte te duur geprijsde kaarten om de kliniek te steunen.
Wanneer ik vraag of de “coffee morning funding” voor de patiënten is, blijft het antwoord erg vaag.
Ik neem afscheid van de patiënten en van mijn “collega’s”: het is er eentje van veel “hugs” “saying goodbye’s” en “thank you’s” Ik ga het hier missen want ik heb veel geleerd; afscheid nemen is nooit leuk maar met de jaren heb ik er steeds minder moeite mee. Alles is eindig; en met dat gevoel verlaat ik de patiënten van de Dar Il-Kenn Ghal Sahhtek kliniek. Ik ben er klaar voor, klaar om naar huis te vliegen.
-
06 December 2015 - 21:05
Mieke:
Welkom thuis in je homeland. Wat een leuke ervaring!
mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley