Eerste dag stage
Door: maltanurse
Blijf op de hoogte en volg Hilde
31 Oktober 2015 | Malta, Imtarfa
De X3 brengt mij naar Rabat waar ik moet overstappen op bus 51 naar Mtarfa, ik vraag de “driver” of hij me kan waarschuwen wanneer ik ter plaatse ben; wat volgt lijkt wel een scène uit een film. Heel de bus begint mee te discussiëren over de plaats waar ik het beste afstap. Als ik hen vervolgens 3 keer achter elkaar vraag: here? Roept de hele bus NO! De 4de keer is het een YES! Ik besluit de hele bus te bedanken en krijg ook de weg nog uitgelegd naar de kliniek.
De Dar Il-Kenn Ghal Sahhtek kliniek is een prachtig koloniaal gebouw dat volledig is gerestaureerd. Aan de receptie waren ze verbaasd dat er een nieuwe “intern” voor hun neus stond. Ze leiden me naar de psychiatric nurse die ook verbaasd is mij te zien en die eigenlijk niet echt tijd heeft. De rondleiding bestaat dan ook uit: het toilet, de ”clinic” waar ik mijn tas kan zetten maar die niet wordt gebruikt, de keuken op de 1ste verdieping en het eetzaaltje waar de anorexia patiënten eten. In de keuken staan 2 “collega’s” het eten af te wegen, want ze verwachten de patiënten voor de “snack” :het tussendoortje.
De kliniek heeft een “ground” floor en een “first” floor” Op het gelijkvloers zitten de obese patiënten die een intensief programma volgen voor 8 weken. Zij zijn met 12 en starten steeds samen (momenteel hebben ze nog 2 weken te gaan) Zij volgen intensieve sessies om hun levensstijl grondig te veranderen. Dit programma is niet gefocust op het verliezen van gewicht maar wel op een mentaliteitswijziging. De “groupsessions” bestaan vooral uit:
physical activity (fitness in groep met een individueel trainingsschema), cooking sessions, nutritional group (theoretische sessie over gezonde voeding), drama, life skills, relaxation , sensory group (theorie over de verschillende zintuigen en hun werking)
Individueel worden zij begeleidt door een diëtist/nutrition en door een psycholoog.
De eetmomenten noemen assisted breakfast/lunch/dinner/snack en worden door minstens 3 personen geobserveerd. ( de “nurse” is altijd aanwezig en 2 “carers” in België zorgkundigen)
De patiënten mogen hun eten zelf opscheppen en er heerst een ontspannen sfeer: er wordt gelachen en getetterd.
De patiënten krijgen zeer weinig vrije tijd: de therapiesessies gaan door tot dinner en dat is pas om 19.00 uur.
Tijdens de week blijven zij in de kliniek slapen; de bedden en sommige stoelen zijn aangepast aan hun lichaamsgewicht. Zij blijven nooit in het weekend en gaan vrijdags om 13.00 uur naar huis.
Wanneer de 8 weken om zijn worden ze nog een half jaar ambulant opgevolgd in dezelfde kliniek.
Er is een lange wachtlijst.
Interessant weetje: de keuken van de obese patiënten noemt “Food laboratory”
De Dar Il-Kenn Ghal Sahhtek kliniek is een prachtig koloniaal gebouw dat volledig is gerestaureerd. Aan de receptie waren ze verbaasd dat er een nieuwe “intern” voor hun neus stond. Ze leiden me naar de psychiatric nurse die ook verbaasd is mij te zien en die eigenlijk niet echt tijd heeft. De rondleiding bestaat dan ook uit: het toilet, de ”clinic” waar ik mijn tas kan zetten maar die niet wordt gebruikt, de keuken op de 1ste verdieping en het eetzaaltje waar de anorexia patiënten eten. In de keuken staan 2 “collega’s” het eten af te wegen, want ze verwachten de patiënten voor de “snack” :het tussendoortje.
De kliniek heeft een “ground” floor en een “first” floor” Op het gelijkvloers zitten de obese patiënten die een intensief programma volgen voor 8 weken. Zij zijn met 12 en starten steeds samen (momenteel hebben ze nog 2 weken te gaan) Zij volgen intensieve sessies om hun levensstijl grondig te veranderen. Dit programma is niet gefocust op het verliezen van gewicht maar wel op een mentaliteitswijziging. De “groupsessions” bestaan vooral uit:
physical activity (fitness in groep met een individueel trainingsschema), cooking sessions, nutritional group (theoretische sessie over gezonde voeding), drama, life skills, relaxation , sensory group (theorie over de verschillende zintuigen en hun werking)
Individueel worden zij begeleidt door een diëtist/nutrition en door een psycholoog.
De eetmomenten noemen assisted breakfast/lunch/dinner/snack en worden door minstens 3 personen geobserveerd. ( de “nurse” is altijd aanwezig en 2 “carers” in België zorgkundigen)
De patiënten mogen hun eten zelf opscheppen en er heerst een ontspannen sfeer: er wordt gelachen en getetterd.
De patiënten krijgen zeer weinig vrije tijd: de therapiesessies gaan door tot dinner en dat is pas om 19.00 uur.
Tijdens de week blijven zij in de kliniek slapen; de bedden en sommige stoelen zijn aangepast aan hun lichaamsgewicht. Zij blijven nooit in het weekend en gaan vrijdags om 13.00 uur naar huis.
Wanneer de 8 weken om zijn worden ze nog een half jaar ambulant opgevolgd in dezelfde kliniek.
Er is een lange wachtlijst.
Interessant weetje: de keuken van de obese patiënten noemt “Food laboratory”
-
31 Oktober 2015 - 20:25
Katleen Janssens:
amai das daar al hevi ,ik lees juist je eerste verslag ,maar ik denk da ge daar ondertussen al wel eventjes bent,wel hulpvaardige mensen,kliniek weet ik nog nie goe wa ik daar van moet denken,nie zo heel gestructureerd,maar wel een redelijk druk programma da die mensen daar moeten volgen,ik ben benieuwd naar volgende verslag en hoe jouw logement daar is . ik hoop da ge goe wordt opgevangen,maar ik weet ook da ge ne plan trekker bent . dus nog veel succes en vooral amuseer u. groetjes katleen -
05 November 2015 - 23:44
Nina:
Als ik alles zowa lees... Maltaflow: wat een heerlijk woord!! ;) -
07 November 2015 - 18:51
Mieke:
Geniet van je leerijke stage. leuk te lezen dat je niuewe therapien leert kenne.
gr mieke de langhe -
13 November 2015 - 13:15
Hilde:
Hilde,leuk dat ik je verslagen van malta kan volgen zo.. Het lijkt mij weer een heel interessante ervaring ,
echt weer iets voor jou!! ;-)
gr, hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
