Een land van bijzondere ontmoetingen

Ik heb in Malta hele dikke mensen ontmoet en hele dunne mensen. Ik heb er oude mensen ontmoet en hele jonge. Ik heb er vrienden gemaakt en met ongelofelijk toffe collega’s gewerkt. Sommige zullen vervagen in mijn herinneringen andere zullen altijd in mijn herinneringen blijven en vele zelfs in mijn hart.

Onder de hele dunne mensen was een bijzonder meisje van 20; haar ambitie: DJ worden. Ze begon al vast met het leren van piano en het oefenen bracht haar rust. Haar muziek galmde doorheen de hele kliniek. In het begin was ze erg gesloten en stond ze weigerachtig t.o.v. “de nieuwe intern” Na 2 weken opende ze haar hart, wat ze zelden deed beweerde ze zelf. Vertrouwensbanden waren haar grootste probleem.

Bij de hele dikke mensen was er een 24 jarige man, die een panische angst had van komkommers, ik dacht eerst echt dat hij mij voor de gek aan het houden was, toen ik zei dat hij daar zeker met zijn psychiater over moest spreken zei hij: “Oo, it is normal, it runs in the family, my dad has a cucumberphobia, my grandfather had it and his father had it also”
Hij kende België van Graspop en “the best beer in the world” Toen hij me vroeg of ik ver van Graspop (Dessel) woonde vond hij Olen (een half uurke rijden) net iets te ver.
Hij had ook een zombiefilm geschreven en zocht nog mensen die mee zijn droom wilde waarmaken. Ik stelde me kandidaat om een cursus “zombiewalking” te volgen en dan gratis in zijn film een zombie te vertolken. Daar stemde hij wel mee in.
Of de vrouw van 200 kg die ongelofelijk mooi kon zingen en die super gemotiveerd was om van haar obesitas verlost te geraken. Mooie mensen…

Naar de taal van mijn Italiaanse vrienden kon ik uren luisteren, zo mooi! of ik deze vrienden voor het leven heb? Si.

Mijn eerste flatgenoten waren twee 18-jarige meisjes met veel te veel make-up en zodanig gebleekt haar dat het er niet meer uit zag. Ik had met hen niets maar dan ook niets gemeen. Zalig te weten dat je geen andere verplichtingen hebt dan een “goeiemorgen” en een “goeienacht”

Aan de bushalte maakte ik plaats voor “an Englisch gentleman” van 83. Hij had tijdens de kolonisatie voor de R.A.F. gewerkt. Hij en zijn vrouw hadden in Rabat vrienden gemaakt. In 1983 was hij en zijn vrouw nog eens in de stad geweest maar waren hun vrienden geïmmigreerd naar Australië dus waren ze elkaar uit het oog verloren. Nu zijn vrouw er niet meer was (toen hij dit vertelde was hij bijzonder geëmotioneerd) wilde hij zijn vrienden terug opzoeken aan hetzelfde huis en het toeval wilde dat de Maltese familie was teruggekeerd uit Australië het jaar voordien.
Op de bus wilde hij niet op mijn plaats gaan zitten. Pas na lang aandringen ging hij uiteindelijk zitten. Ik heb nog de hele busrit met hem gepraat.

Het beter leren kennen van mijn klasgenoot was een openbaring; het ventileren op het terras van ons appartement met een biertje was fijn; ventileren doe je toch het vlotste in je eigen taal, toch?

Met een schok besef ik dat ik een bijzonder zwaar jaar achter de rug heb. Achtereenvolgens is mijn vader, die al 6 jaar voor mijn zieke rolstoelgebonden moeder zorgde in het ziekenhuis belandt. Daarna zijn mijn beide bejaarde ouders in een rusthuis terechtgekomen. 3 maanden later is mijn moeder gestorven. 3 dagen na de begrafenis begon ik mijn stage van 5 weken en na die 5 weken waren het examens. Achtereenvolgens werd het ouderlijk huis verkocht dus dat moest leeg worden gemaakt, tegelijkertijd moest er een trouwfeest worden georganiseerd, maar was de B&B waar dat zou doorgaan nog niet af. Dus iedereen werd dag en nacht ingezet om deze in orde te maken. En toen we dachten dat alles zo een beetje achter de rug was hebben we onze 2 “furry friends” moeten laten inslapen op 2 maanden tijd. Ronny en fritz waren al 9 jaar onze huiskatten.

Mijn intuïtie waar ik altijd zo van uit ging was verdwenen en ik kende mezelf niet meer. Malta heeft heel erg helend gewerkt. Een tip voor mensen die door een moeilijke periode gaan; ga alleen naar Malta, reis, geniet, ontmoet nieuwe mensen, wandel naast de zee, zoek rust, laat alles en iedereen even achter, ik verzeker je dat dit helpt!